Kluczowe wersety: 4 Księga Mojżeszowa 6.24-26, „Niech cię błogosławi Pan i niechaj cię strzeże. Niech rozjaśni Pan oblicze swoje nad tobą i niech ci miłościw będzie. Niech obróci Pan twarz swoją ku tobie i niech ci da pokój.”. 4 Księga Mojżeszowa 12.6-8, „I rzekł Pan: Słuchajcie moich słów: Jeżeli jest u was prorok Niech cię Pan błogosławi i strzeże. Niech Pan rozpromieni oblicze swe nad tobą, niech cię obdarzy swą łaską. Niech zwróci ku tobie swoje oblicze i niech cię obdarzy pokojem. (Lb 6,24-26) „Niech Cię Pan błogosławi i strzeże. Niech Pan rozpromieni oblicze swe nad Tobą, niech Cię obdarzy swą łaską. Niech zwróci ku Tobie swoje oblicze i niech Cię obdarzy pokojem” (Lb 6,24-26) Z Panem Bogiem! Niech ci błogosławi PAN i niechaj cię strzeże. Niech PAN rozjaśni nad tobą swoją twarz i niech przychylny ci będzie; niech ku tobie skieruje PAN swój wzrok i niech zawsze darzy cię pokojem. „Niech cię Pan błogosławi i strzeże. Niech Pan rozpromieni oblicze swe nad tobą, niech cię obdarzy swą łaską. Niech zwróci ku tobie oblicze swoje i niech cię obdarzy pokojem” (Liczb 6:24-26, Biblia Tysiąclecia, wydanie V). Niech cię Pan błogosławi i strzeże za darmo w punkcie odbioru lub zamówienie wysyłkowe to dwa sposoby otrzymania produktu po dokonaniu jej zakupu. Odebranie produktu za darmo w punkcie odbioru oznacza, że po dokonaniu zakupu, produkt zostaje dostarczona do wybranego punktu odbioru Bonito, w którym klient może odebrać ją osobiście. W liturgii tego pierwszego dnia roku rozbrzmiewa potrójne błogosławieństwo: „Niech cię Pan błogosławi i strzeże. Niech Pan rozpromieni oblicze swe nad tobą, niech cię obdarzy swą łaską. Niech zwróci ku tobie oblicze swoje i niech cię obdarzy pokojem” (Lb 6, 24-26). Oblicze Boga możemy kontemplować, jeśli stało się a to, co pokochasz, by Twoim było. Malutkiej istotce, która przyszła na świat, życzę, aby dla niej wstawał każdy kwiat. W dniu przyjęcia jej do bożej rodziny, życzę powodzenia na wszystkie godziny. Abyś w zdrowiu zawsze się chowała. i żebyś świat i ludzi bardzo kochała. Chrzest dziś sprawił, że stałeś się. Ukochanym Zeszyt - notatnik chrześcijański - "Niech cię Pan błogosławi i strzeże " (Lb 6, 24-27) Mój dziennik - Jest to specjalnie skrojony zeszyt, który zawiera werset biblijny na każdej stronie. Nota o produkcie. Praktyczny notes z magnesem, doskonały na lodówkę. Będzie doskonałą pomocą w tworzeniu listy zakupów, zapisywaniu ważnych informacji. A wszystko to z wersetem biblijnym w tle! zrxzYN6. poniedziałek, Marzec 2, 2015 - 16:53 Autor tekstu ks. Jan Uchwat Tegoroczne wakacje zaplanowałem spędzić na południu Hiszpanii. Mało tego, pierwszy raz w życiu, postanowiłem wybrać się tam własnym samochodem. Świadomość, że będę podróżował tak daleko, zupełnie sam, budziła we mnie skrajne emocje - z jednej strony fascynację, ciekowość , chęć przeżycia niesamowitej przygody, zaś z drugiej strony pewnego rodzaju niepokój, jak to będzie przejechać w jedną stronę ok. 3 tys. km licząc jedynie na własne siły. Tęsknota jednak za Hiszpanią, jej mieszkańcami, świadomość, po co tam jadę, wzięły górę i zdecydowałem się wyruszyć. Współpraca Idea strony jest propozycją dla kapłanów. Nie zamkniętą do naszych tylko propozycji i pomysłów. Czekamy zatem na uwagi dotyczące prezentowanych treści, jak również propozycje zarówno co do formy, jak i poruszanych tematów. Liczymy na kontakt i zapraszamy do współtworzenia kapłańskiej strony modlitwy i myśli. kaplani@ Śpiewnik Cała zawartośćPieśni liturgiczneMsza i darykomunia liturgicznyAdwent (do 16. grudnia)Adwent (od 17. grudnia)Narodzenie PańskieWielki Post (do 5. niedzieli)Wielki Post (od 5. niedzieli)WielkanocZesłanie Ducha Świętegoku czci Matki BożejPieśni i piosenki na różne okazjedziękczynienie i uwielbieniepieśni i piosenki próśbdo Ducha Świętegomedytacyjnedrogi krzyżowe i nabożeństwa pokutnemaryjnekolędy domowedla dziecipogodne wieczory Śpiewnik Dodatki 0643. Niech cię Pan błogosławi i strzeże Niech cię Pan błogosławi i strzeże, * niechaj Pan daje pokój ci. * On miłością napełnia serce twe, * zawsze z tobą jest. poprz. nast. Każdy początek niesie w sobie wiele obaw i nadziei. Trudno powiedzieć, które wydają się silniejsze na progu nowego roku w naszej biednej, polskiej rzeczywistości, coraz bardziej skontrastowanej na obszary bogactwa i pogłębiającego się ciągle ubóstwa. Kończy się jeden rok, zaczyna kolejny, czas nieubłaganie znaczy twarz kolejną zmarszczką, srebrzy się siwy włos, przypominając wszystkim, że w ludzki los wpisane jest przemijanie. Nie sposób od niego uciec. A skoro tak się dzieje, ważne jest, aby odnaleźć sens i kierunek nieustannego pantha rei, odkryć punkt zaczepienia zmienności, odnaleźć stałość, w świetle której życie i śmierć, cierpienie i radość, porażki i zwycięstwa nabiorą wartości. Wpisać je w ciąg zmienności tak, aby nie stały się absurdem, w myśl którego poza granicą śmierci nie ma już nic… W centrum dzisiejszej Liturgii Słowa stoi błogosławieństwo. Bóg przez Mojżesza przekazuje Aaronowi nakaz, by błogosławił powierzony sobie lud. Podaje nawet jego formułę: „Niech cię Pan błogosławi i strzeże. Niech Pan rozpromieni oblicze swe nad tobą, niech cię obdarzy swą łaską. Niech zwróci ku tobie oblicze swoje i niech cię obdarzy pokojem”. Warunkiem uzyskania przychylności jest zwrócenie się do Stwórcy, przywołanie imienia Tego, który wszystko może. Dobra, jakie można w ten sposób otrzymać, mają wymiar duchowy: to Boża opieka, łaska, miłość, pokój – są ważniejsze niż bogactwo, władza, panowanie. One warunkują ludzkie szczęście. Kwintesencją błogosławieństwa, jakim Stwórca obdarzył świat, jest „pełnia czasu”, kiedy to „zesłał swojego Syna, zrodzonego z niewiasty, zrodzonego pod Prawem, aby wykupił tych, którzy podlegali Prawu, abyśmy mogli otrzymać przybrane synostwo”. Znakiem Bożego synostwa jest wolność, w duchu której możemy zwracać się do Niego bezpośrednio: Ojcze. W czasach Starego Przymierza było to nie do pomyślenia! Więcej, użyte przez św. Pawła wyrażenie „Abba” określa tę relację w sposób jeszcze bardziej intymny, osobisty. Można je przetłumaczyć jako „Tata”, „Tatuś”. Wolność ta czyni nas dziedzicami dóbr nieprzemijających. Dobrze odczytali znak błogosławieństwa pasterze, którzy wracali z Betlejem, „wielbiąc i wysławiając Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli, jak im to było powiedziane”. Czy my jesteśmy w stanie w analogiczny sposób dostrzegać dzieła Boga w świecie, Jego miłość i zatroskanie o los człowieka? Czy tak właśnie rozumiemy wolność? Wydaje się, że problemem naszej religijności jest niezdolność do dziękczynienia Stwórcy. Ciągle o coś prosimy! Czujemy się spętani celami, jakie sobie stawiamy – one deprymują nas, krępują więzami, które można nazwać kilkoma prostymi słowami: „dalej”, „więcej”, „dostatniej”, „intensywniej”. Jeśli zdobywamy się na akt dziękczynienia, zwykle dotyczy on bardzo wymiernej rzeczywistości: powodzenia, zdrowia, wypełnienia się naszych ludzkich planów. Za mało jest w nas wdzięczności Bogu za to, że On po prostu jest. Zbyt dużo w nas narzekania, roszczeń, zbyt wiele zgubnej wiary we własne możliwości – za mało zaufania w Opatrzność. Dlatego czujemy się zniewoleni, zmęczeni, uzależnieni od tylu spraw. Tak jakby nie było Bożego Narodzenia. Słowa przekazane Aaronowi się nie zdezaktualizowały. Trzeba tylko uwierzyć, że „gdy Bóg jest na pierwszym miejscu, wszystko jest na swoim miejscu”. Jakże bardzo trzeba nam powrotu do tej prawdy… ks. Paweł Siedlanowski